Συχνά, τα παιδιά που εκφοβίζονται δεν το λένε στους γονείς τους γιατί μπορεί να φοβούνται, να ντρέπονται ή να πιστεύουν ότι κανένας δεν μπορεί να τα βοηθήσει.
- Παρατηρείστε αν το παιδί σας δείχνει σημάδια ότι θυματοποιείται από άλλα παιδιά ή αν λειτουργεί ως δράστης. Μην το αμελήσετε – επικοινωνήστε αμέσως με το σχολείο
- Αναπτύξτε μια ζεστή και φιλική σχέση με το παιδί. Να είστε κοντά του και να επιδιώκετε τη συζήτηση μαζί του-από μόνο του μπορεί να μην σας αναφέρει τίποτα για το θέμα αυτό Δείξτε του ότι ενδιαφέρεστε και θέλετε να το βοηθήσετε. Μην δείξετε θυμό ή αναστάτωση ή εκφράσετε απειλές εναντίον του άλλου παιδιού και των γονιών του. Ακούστε το παιδί σας με προσοχή. Ρωτήστε τι ακριβώς συνέβη, πού, πότε, πόσο συχνά, ποιοι πήραν μέρος στο περιστατικό και αν υπήρχαν και άλλοι που είδαν το περιστατικό.
- Διδάξτε του να κοιτά στα μάτια τον εκφοβιστή, να λέει δυνατά “ΑΣΕ ΜΕ ΗΣΥΧΟ!” ή “ΚΟΙΤΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ!”, να φεύγει και να το λέει σε κάποιον ενήλικα
- Στηρίξτε συναισθηματικά το παιδί σας. Πείτε του ότι δεν φταίει για αυτό που του συμβαίνει, ότι κατανοείτε τα συναισθήματα του και ότι είναι πολύ σημαντικό που βρήκε το θάρρος να μιλήσει.
- Συνεργαστείτε με το παιδί για να βρείτε λύση και βοηθήστε το να νιώσει ασφαλής που σας μίλησε.
- Μιλήστε, με συγκεκριμένα περιστατικά, στο δάσκαλο, στον διευθυντή, στις αρμόδιες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης
- Ζητήστε στήριξη από τον τοπικό Συμβουλευτικό Σταθμό Νέων ή άλλες υπηρεσίες ψυχολογικής στήριξης στο παιδί σας
- Μην υποτιμάτε τις συνέπειες που μπορεί να έχει ο εκφοβισμός. Οι μύθοι “ε παιδιά είναι, πειράζονται μεταξύ τους”, ή “έτσι θα σκληραγωγηθεί για να βγει στην κοινωνία”, μπορεί να ζημιώσουν το παιδί σας και να το οδηγήσουν σε δυστυχία και απομόνωση
- Απαιτείστε από το σχολείο να ενημερώσει τους γονείς του παιδιού-εκφοβιστή
- Αν ο εκφοβισμός δεν αντιμετωπίζεται, αλλάξτε σχολείο. Μιλήστε με το νέο σχολείο και βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν ή δεν γίνονται ανεκτοί εκεί οι εκφοβιστές
